حامد کرزی، حقوق بشر و انتخابات

تامین و محافظت حقوق بشر و دموکراسی در افغانستان به عنوان یکی از دلایل مهم موجودیت قوای نظامی و موسسات غیر دولتی در این کشور شناخته شده است. برای ممالکی که سربازان شان در افغانستان استند شعار هایی مانند دفاع از حقوق زنان و برابری یگانه وسیله خاموش نمودن تظاهرات افراد ملکی و جلوگیری از فشار برای بیرون کردن قوا از کشور است. مطبوعات خارج از کشور هم به اشکال مختلف کوشیده اند روی دست آورد ها در افغانستان تاکید نمایند تا از نارضایتی مردم جلوگیری کنند اما با گذشت زمان در داخل و بیرون از کشور حمایه از نیرو های خارجی کاهش یافته و بر فشار بالای دولت امریکا و سران ناتو افزوده است طوریکه ایتالیا و آلمان احتمالا به جستجوی راه بیرون رفت استند. تخلف های پی در پی دولت حامد کرزی مسبب بخشی از این نارضایتی ها است. ناتوانی حکومت مرکزی در پیگیری ناقضین حقوق بشر و حمایت آشکارای دولتی از بعضی از این متخلفین باعث دلسردی مردم افغان و جامعه جهانی می شود و باعث می شود که امید اندکی که برای بوجود آمدن ثبات و عدالت به وجود آمده هم از بین برود خصوصا چون حقوق بشر و مردم سالاری برای دولت افغانستان به مثابه شعاری برای جذب حمایت ممالک کمک کننده و ملل متحد است و خود دولت تعهد چندانی نسبت به آن ندارد.

انتخاباتی که گذشت مثالی روشنی بود از راه دوری که افغانستان تا دموکراسی دارد. حدود 1.5 میلیون رای مشکوک که 1.1 میلیون آن به نفع حامد کرزی به صندوق ها افگنده شده بودند نمایانگر این است که دولت افغانستان، که برای محافظت از حق ملت به وجود آمده بود، یکی از بزرگترین ناقضان حقوق بشر در این مملکت نیز هست. بازار گرم تجارت کارت های رای دهی و صندوق ها پر شده قبل از انتخابات که در آن حامد کرزی و طرفدارانش بزرگترین سهم را داشتند نیز نشانه بی توجهی رئیس دولت به نظر و رای مردم و بسته کردن دریچه ها به سوی مردم سالاری است. تخلف های انتخاباتی توسط آقای کرزی و گروه کمپاین انتخباتی اش به صد ها و شاید هم هزاران قضیه می رسد. اما مهم تر از همه این تخلفات استفاده کرزی از سیاست های قومی برای بدست آوردن رای مردم است. انتخاب سران قومی و جنگ سالاران احزاب وحدت، جمعیت و شورای نظار که ناقضان کهنه کار حقوق بشر در افغانستان استند به عنوان معاونین و مشارکین دولت ضربه بزرگی به افغانستان است. این رهبران سالها به نام این قوم و آن قوم با زندگی و سرنوشت مردم بازی کرده اند و نصب دوباره آنها به مقامات بلند پایه دولتی تیغی است که از عقب به افغانان و حقوق بشر زده شده. سیاست های دوگانه و قومی توسط کرزی و بعضی کاندیدا های دیگر باعث به وجود آمدن خلایی بزرگتر میان اقوام مختلف در مملکت شده و باعث می شود مردم ما چند سال دیگر را صرف جنجال با همدیگر کنند تا با استفاده از هرج و مرج جنایتکاران و مافیا افغانی و بین المللی کنترل مملکت را به دست بگیرند و راه به وجود آمدن حکومت مردمی را برای چند دهه دیگر ببندند.

قوم یگانه اسلحه برای به دست آوردن رای در انتخابات نبود حقوق اقلیت ها، حق زنان و آزادی بیان نیز نقشی بزرگی را ایفا نمودند. امضا نمودن قانون شخصیه احوال اهل تشیع افغانستان توسط کرزی را به گونه یک مثال بررسی می کنیم. بعضی از مواد این قانون که چندی پیش از سوی پارلمان تصویب و از سوی حامد کرزی، رئیس جمهوری افغانستان، توشیح گردید به صورت گسترده‌ای مورد انتقاد نهاد‌ های حقوق بشری و روشنفکران در داخل و خارج از کشور قرار گرفت. نقد اصلی این بود که در ساختن مواد این قانون زنان اهل تشیع پارلمان هیچ نقشی نداشتند و قانون آیینه طرز فکر و باور های فیصدی کوچکی از شیعه مذهبان بود. دلیل دیگر مخالفت این بود که کرزی فقط برای به دست آوردن دل بعضی از رهبران مذهبی و رای این قانون را ناخوانده امضا نمود. در حالیکه این حق تمام مذاهب افغانستان است تا قوانین مشخص به خود را داشته باشند اما مواد این قوانین باید مورد قبول اقشار مختلف آن جامعه باشد و قانون اساسی افغانستان را که حقوق مساوی برای زنان و مردان را تضمین می کند زیر پا نگذارد. توشیح این قانون نه تنها توهینی به زنان اهل تشیع افغانستان بلکه به تمام پیروان این مذهب بود و ضربه دیگری بر حقوق بشر در افغانستان بود.

پیگیری نکردن قضایای تجاوز به کودکان در سرپل، هرات و بدخشان، سنگسار یک زن در بدخشان و قتل خبرنگاران متعدد و خاموشی دولت در مقابل از بین رفتن صد ها افغان ملکی توسط قوای ناتو و ایساف در حملات هوایی و دهها جنایت دیگر روز بروز باعث پایین رفتن اعتبار دولت و حمایه کنندگان خارجی آن و بیزاری مردم از آنها می شود. تمام این قضایای و ده ها مثال دیگر از بی توجهی دولت نسبت به حقوق بشر باعث می شود که نه تنها جامعه جهانی از کمک به افغانستان رو بگرداند بلکه مردم افغان نیز نسبت به ملت سازی بی باورتر شده و اگر تا حال چنین نکرده باشند کم کم دوباره به ممالک دیگر پناه ببرند.